Punto e coma.

Ser alguén na rutina. Alguén que cae nos mesmos pasos a pesar de ser erróneos. Son coma o carrusel. Agótame sempre o mesmo percorrido a espera dunha moeda, como unha puta que se move por diñeiro.
Todo parece bonito no carrusel: as súas luces, as súas cores... Ando paseniño, ao ritmo dunha risa finxida. Ando paseniño, acompañada de acordes ilusos. Ando paseniño, fago tempo: oxalá volvas. Como lle di o carrusel ao neno, coma eu a ti. Máis por dentro non son máis ca un carrusel, que precisa un motivo ou unha moeda para moverse. Ou a ti.